Het slagen van welzijnsbeleid is géén gelopen koers
In de afgelopen raadsvergadering werden de frictiekosten (verliezen)die zijn komen kijken bij het failliet gaan van de Singel afgedekt door de gemeenteraad. De Singel is vanaf nu een dependance van de CBW. Uit de begeleidende tekst bleek dat het college vindt dat hiermee alles weer in kannen en kruiken is. Dat is volgens Lijst Kras geenszins het geval.
Veranderingen niet bij te benen
De wereld om ons heen is in een razend tempo aan het veranderen. Nog sneller dan vroeger “vervreemden” generaties van elkaar. De technische uitvindingen op het gebied van communicatie en sociale media volgen elkaar in rap tempo op. De vernieuwingen zijn niet bij te benen. De jeugd dreigt daarin te verzuipen. Al hun aandacht wordt in beslag genomen en letterlijk opgezogen door de meest recente en dus geavanceerde mobieltjes, tot de nieuwste spelcomputers. De tijden dat de jeugd lekker een partijtje ging pingpongen, biljarten of klaverjassen in een vestiging van het buurthuiswerk, onder het genot van een colaatje, lijkt definitief voorbij.
Grote investeringen
Zeer recent zijn er miljoenen gespendeerd om in deze gemeente maar liefst twee compleet nieuwe buurthuis gebouwen neer te zetten. Aan (bijna) alles is gedacht. Speciale geluiddichte ruimten voor band coaching (overigens zeer succesvol) en een mooi toneel. Verder diverse andere ruimten waaronder speciaal voor de jongeren, om zonder alcohol toch een leuke avond te hebben. Niets mis mee dus, zou je zo zeggen, behalve dan het feit dat na een paar jaar het buurthuiswerk in Edam, niet meer zelfstandig kan bestaan.
De jeugd gaat digitaal
In de maar liefst 12 jaar dat het geduurd heeft om e.e.a. van de grond te krijgen is er gigantisch veel veranderd in de maatschappij op het gebied van jeugdbeleid, welzijn en cultuur. In de huisgezinnen en op school wordt veel minder gepraat. Veel communicatie -zelfs aan de etenstafel- verloopt digitaal. Ook veel (jong) volwassenen zijn besmet door dit virus. Vroeger zocht men een plek om met elkaar nieuwtjes uit te wisselen. Nu gaat 80% van de communicatie digitaal. De behoefte om daarvoor naar CBW te gaan is veel minder.
Hoe krijg je de jeugd in de accommodatie van het CBW, dat is de grote vraag.
Buurthuiswerk nog wel nodig?
Naar de mening van Lijst Kras is buurthuiswerk voor verschillende doelgroepen in de maatschappij harder nodig dan ooit. De jeugd staat onverminderd bloot aan talrijke verleidingen. Drugs – en alcoholgebruik zijn dezer dagen geenszins afgenomen. Daar komt nu bij dat de sociale media op ieder moment voor ieder kind een heel nieuwe wereld openen. Dat is (niet te stoppen) vooruitgang, waar op ingespeeld moet worden.
Verder hebben ook de andere leeftijdscategorieën veel meer vrije tijd in te vullen. Ook daar kan het CBW een grote rol in spelen. Deels gebeurt dit al, maar lang niet iedereen weet de weg te vinden.
Hoe nu verder?
De CBW, de politiek, welzijn – en maatschappelijke instellingen en alle betrokken burgers moeten de handen ineenslaan en mogelijkheden zoeken het buurthuiswerk anno 2012 en verder, tot een succes te maken. Het verlies van kapitaal vinden wij op dit punt minder belangrijk dan dat wij met het buurthuiswerk de grip op de doelgroepen kwijtraken.
Het is een uitdaging voor de hele gemeenschap om o.a. middels het buurthuiswerk aan een stabiele gezonde samenleving te bouwen, met normen en waarden, waarin eenieder zich zo goed mogelijk kan ontwikkelen. Dat zal een uiterste inspanning vergen van alle betrokkenen.