DE WAARHEID OVER HET TASE-GEBOUW

IMG-20151106-WA0001
klik om te vergroten

Uit : NIVO-krant d.d. woensdag 11 november
Bron : aandeelhouders S.G.M., voormalige eigenaren Tase-terrein
Publicatie : met akkoordbevinding door S.G.M.

 

De waarheid mag gezegd worden…

Als voormalige eigenaren van het “oude Mavo gebouw” lezen wij veel verhalen over hoe het allemaal zou zijn gegaan met de verkoop van “het Tase terrein”. We lezen in de verschillende verkiezingsbeloftes dat vooral VD80 de indruk geeft het succes van de koop van TASE te mogen claimen. Daar hebben wij een geheel andere mening over. Daarom voor ons nu reden om zo vlak voor de verkiezingen toch even de waarheid te vertellen.

Wie zijn wij?

Wij zijn de aandeelhouders van SGM, de voormalige eigenaren van het “Tase gebouw”. SGM is in het jaar 2000, toen Tase Wonen verhuisde naar een andere locatie aan de Julianaweg, eigenaar geworden van het terrein. Sinds 2006 hebben we in samenwerkingsverband geprobeerd om tot de herontwikkeling van een stuk grond van ruim 3.200 m2 te komen op misschien wel één van de mooiste locaties van Volendam……….

De lezer herkent misschien de verschillende publicaties over de plannen waar wij mee bezig zijn geweest: onder andere een plan in 2012 dat veel publiciteit kreeg onder de titel “Tase wordt Super”, maar ook een plan met 86 appartementen waarbij wij onder andere een bijdrage zouden leveren aan de verplaatsing van de Steven van Dorpelhal én daarbij de helft van de rotonde zouden betalen. Tevens hebben wij een plan ingediend voor verbreding van de Eikenlaan, wat destijds werd afgewezen!

Vervolgens werd in maart 2013 door ons, vof Julianapark, een plan voorgelegd aan de Gemeente voor de realisering van 62 wat kleinere appartementen met als beoogde doelgroep de sociale koop en huursector. Een alternatief plan van ons om de panden te slopen en het terrein in te richten als tijdelijk parkeerplaats lag ook klaar. Dan maar wachten tot ná de aanstaande verkiezingen, welke waarschijnlijk een nieuwe wethouder Ruimtelijke Ordening zou opleveren.

Onze architect had voor de zoveelste keer met de stedenbouwkundige alle uitgangspunten afgestemd en het leek er nu eindelijk op dat het bouwplan voor 62 appartementen wél kans van slagen had. Maar in het voorjaar van 2014 werd door de Gemeente opnieuw geprobeerd het terrein te verwerven. Daarbij werd ter onderbouwing van een bieding alleen maar verwezen naar een taxatie van 1,4 miljoen, aangevuld met een berekening die leidde tot een maximale verkoopprijs van € 1.8 miljoen. Zowel de taxatie als de aanvullende berekening werden niet overlegd. De wethouder was niet bereid en beslist niet beschikbaar voor overleg of het aanhoren van voor ons geldende argumenten. Medewerking aan ons “haalbare plan” van appartementen-realisering werd niet meer geleverd. In de zomer is uiteindelijk een overeenstemming bereikt over de koopsom van het geheel. Alles compleet zoals het erbij staat en overdracht binnen het kalenderjaar 2014.

Pas na de jaarwisseling van 2015, met de verkiezingen in het vooruitzicht, nam het College een positief besluit over de aankoop. De gang kwam er uiteindelijk weer in toen coalitiepartner Loek Kras in april aandrong op een afwikkeling: “Hebben we nou gekocht of niet, en als dat een ja is, moeten we de zaken gewoon afwikkelen”. Behandeling in de raad werd, omdat andere zaken ook belangrijk waren, steeds uitgesteld, en uiteindelijk nam de raad van Edam-Volendam in mei een positief besluit en snel was de besluitvorming in Zeevang ook geregeld.

Voorafgaand was o.a. in de media een stevige discussie die zich toespitste op de hoogte van de koopsom. Via de media bleek dat de leden van de Raad wel veel aandacht had voor de getaxeerde waarde van € 1.4 miljoen, maar de juiste onderbouwing voor de koopprijs van € 1.8 miljoen was niet voor handen en er werd, naar onze mening, geen enkele poging ondernomen dit te verduidelijken. Daardoor werden wij als verkopers in een daglicht geplaatst van zakkenvullers en profiteurs.

De werkelijkheid, dat deze verkoopprijs voor ons als verkopers, een verlies opleverde van minstens één miljoen euro, bleef onbenoemd. Dit terwijl de wethouder hiervan volledig onderbouwd op de hoogte was gesteld. Het heeft ons behoorlijk gestoord dat wethouder Kes geen enkele poging heeft ondernomen deze gedachten met de juiste feiten te pareren. Dat hoefde natuurlijk ook niet, maar het had wel zo netjes geweest. Na gebruikmaking van een mogelijkheid om de besluitvorming nog eens een periode van 3 maanden uit te stellen, volgde ook van de Provinciale Staten toestemming op eind september, waardoor de uiteindelijke overdracht een jaar later dan afgesproken, maar toch voor 1 oktober jl. kon plaatsvinden.

We hebben de wethouder alleen in het voorjaar van 2014, maar de verdere periode van het jaar 2014 en geheel 2015 niet gezien of kunnen spreken. En nu lezen we overal dat één van de door VD80 behaalde successen de aankoop van Tase is geweest.

Wij willen de op cruciale momenten sturende rol van Loek Kras zelf en een aantal fractieleden noemen. Dus wat ons betreft gaat de eer beslist niet naar de coalitie VD80 en haar afgevaardigde wethouder Kes.

Loek Kras heeft zich bijzonder ingezet om het vertrouwen in de Gemeente terug te winnen, en heeft de nakoming van de gemaakte afspraken waargemaakt.

Facebook
Twitter
LinkedIn