Lijst kras keurt horecanota af
Onduidelijkheid voor burgers én ondernemers
Handhaving een farce
Vorige week donderdag is de horecanota behandeld in de Raad. Het is een prachtig boekwerk geworden waaraan ontzettend veel tijd en aandacht is besteed. Alle bedrijven en hun activiteiten zijn overzichtelijk in kaart gebracht, waarvoor onze complimenten. Over het
belangrijkste deel van de Nota die officieel “Nota bestemmingsregeling Horeca-activiteiten 2011” heet, is Lijst Kras echter geheel niet tevreden. In welke categorie horeca valt ieder bedrijf en welke activiteiten mogen ze op welk tijdstip verrichten. Hieraan gekoppeld zit dan natuurlijk ook de hoeveelheid overlast die veroorzaakt mag worden en hoe het hele horecagebeuren juridisch is ingekaderd. Daarbij komen grote belangen om de hoek kijken voor zowel de ondernemers als de bewoners. Deze belangrijke inhoudelijke functie van de horecanota roept veel vragen op en niet alleen bij Lijst Kras.
Horecastop
De bevriezing van het aantal horecagelegenheden is ruim 20 jaar geleden in gang gezet. In principe mogen er geen horecabedrijven van de categorie 2 en 3 (café/disco’s en andere gelegenheden waar ’s nachts drank wordt getapt) bij komen. Die bedrijven veroorzaken relatief veel overlast en men is van mening dat die overlast niet groter mag worden. Deze horecastop is ingesteld in 1987 en wordt voor de komende jaren gehandhaafd. Hiermee zijn we direct gekomen bij de grote zwakte van deze nota en ook de vorige twee nota’s. Iedereen weet dat er sinds 1987 wél nieuwe horeca bedrijven zijn bij gekomen, ondanks de mooie papieren verhalen in die nota’s. Als het op handhaven van de door het college opgestelde regels aankomt dan is halfslachtigheid troef. Het ene bedrijf ziet kans zich te vestigen omdat jarenlang niet opgetreden is door het college en er “gewoonterecht” is ontstaan en een ander bedrijf wordt wel aangepakt en kan sluiten of heeft beperktere mogelijkheden. Dit mag een overheid niet laten gebeuren.
Visie Lijst Kras
Lijst Kras wil dat de theorie overeenkomt met de praktijk. Als we met z’n allen – goed onderbouwd – bepalen dat iets wel of niet mag, dan moeten we dat ook uitvoeren. Als we daar op een gegeven moment in meerderheid vanaf willen wijken of aanpassingen willen doen, dan is dat ook prima. Niet zoals het nu het geval is bij deze nota, een indeling hanteren die al in de werkelijkheid in z’n geheel niet klopt en waarvan we zeker weten dat hij in de toekomst ook niet gaat kloppen. Dat geeft willekeur. Op vragen hierover van Lijst Kras antwoordt het college dat alle scheve zaken eventueel bij gesteld worden in de APV (algemene plaatselijke verordeningen) en wie weet ooit ook gehandhaafd zullen worden,
maar dat is héél moeilijk wordt er bij verteld. Lijst Kras kan hiermee niet akkoord gaan. Met een bedrijfstak waar zulke grote belangen spelen voor burgers en bedrijven, hoor je uiterst secuur en correct om te gaan.
“Ondersteunende”” horeca
In de nota komt ook regelmatig het woord “ondersteunende” horeca voor. Daar wordt bijvoorbeeld mee bedoeld dat een bakker die belegde broodjes verkoopt een stukje van zijn zaak (20%) mag inrichten om die broodjes te consumeren en daarbij een kopje koffie te schenken. Die koffie is eigenlijk horeca, maar ondersteunt de verkoop van de belegde broodjes. Het wordt anders als die bakker zijn hele winkel inricht met tafels en stoelen en nog veel meer andere dranken en etenswaren gaat verkopen dan koffie en broodjes. Dan is het plotseling een gewone horecazaak geworden en een geduchte concurrent voor de echte horeca, die aan veel regels moet voldoen. Hetzelfde geldt natuurlijk voor een restaurant. Die serveert maaltijden met een drankje erbij, waarbij het drankje ondersteunend is aan de verkoop van etenswaren. Wordt er echter bijvoorbeeld 90% van de omzet gehaald met drank verkoop met af en toe een bitterbal als “ondersteuning” bij de drank en dat tot in de late uurtjes, dan heeft zo’n restaurant zichzelf gepromoveerd van lichte naar zware horeca.
Handhaving
In bovenstaande gevallen moet de overheid handhaven. Handhaven schijnt juridisch een moeilijk traject te zijn, waarbij veelvuldig gecontroleerd en van alles bewezen moet worden. Des te belangrijker is het dat de overheid eenduidige, eerlijke regels opstelt zodat de (toekomstige) horeca precies weet waar hij aan toe is. Handhaving wordt dan ook makkelijker. Dus niet zeggen dat een bedrijf onder de categorie lichte horeca valt terwijl het in de praktijk gewoon onder zware horeca valt en daar dan verder niets mee doen. Niet (oogluikend) toe laten dat ondersteunende horeca uitmondt in de grootste omzetmaker van het bedrijf. Dat is niet eerlijk tegenover de andere horecaondernemers, die aan talloze overheidsvergunningen moeten voldoen, niet eerlijk t.o.v. de burgers die wel voor allerlei zaken door de gemeente op de vingers worden getikt; het is niet eerlijk t.o.v. ondernemers die denken “wat een ander kan dat kan ik ook” en vervolgens via de rechter terug naar af kunnen. Tot slot is zo’n halfslachtig beleid kwalijk voor het vertrouwen in het bestuur, waar Lijst Kras ook deel van uit maakt. Wij bedanken voor de eer.
Volendam 80 het CDA en de PvdA vinden het allemaal prima zo.